ນະວະນິຍາຍໂດຍ Mikhail Alexandrovich Bulgakov (1891 - 1940) "The Master and Margarita" ໄດ້ຖືກພິມເຜີຍແຜ່ເປັນຄັ້ງ ທຳ ອິດໃນໄຕມາດ ໜຶ່ງ ຂອງສະຕະວັດຫຼັງຈາກການຕາຍຂອງຜູ້ຂຽນ, ໃນປີ 1966. ຜົນງານດັ່ງກ່າວເກືອບຈະໄດ້ຮັບຄວາມນິຍົມຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ - ຕໍ່ມາບໍ່ດົນກໍ່ໄດ້ຖືກເອີ້ນວ່າ“ ພຣະຄຣິສຕະ ທຳ ຄຳ ພີປີ 60”. ບັນດານ້ອງໆນັກຮຽນໄດ້ອ່ານເລື່ອງຄວາມຮັກຂອງອາຈານແລະນາງ Margarita. ປະຊາຊົນທີ່ມີແນວຄຶດຄືແນວຄິດປະຕິບັດຕາມການສົນທະນາລະຫວ່າງ Pontius Pilate ແລະ Yeshua. ແຟນໆຂອງວັນນະຄະດີບັນເທີງໄດ້ຫົວຂວັນ Muscovites ທີ່ໂຊກບໍ່ດີ, ເຮັດໃຫ້ເກີດຄວາມເດືອດຮ້ອນໂດຍປະເດັນທີ່ຢູ່ອາໃສ, ເຊິ່ງ Woland ແລະຜູ້ທີ່ໄດ້ຮັບຄວາມນິຍົມຊົມຊອບຊ້ ຳ ພັດຢູ່ໃນ ຕຳ ແໜ່ງ ທີ່ໂງ່.
ແມ່ບົດແລະ Margarita ແມ່ນປື້ມທີ່ບໍ່ມີເວລາ, ເຖິງແມ່ນວ່ານັກວິຊາການວັນນະຄະດີໄດ້ຕິດພັນກັບການກະ ທຳ ດັ່ງກ່າວເຖິງປີ 1929. ເຊັ່ນດຽວກັນກັບສະຖານະການຂອງມອດໂກສາມາດເຄື່ອນຍ້າຍໄດ້ເຄິ່ງສະຕະວັດຫຼືກັບໄປຂ້າງ ໜ້າ ໂດຍມີການປ່ຽນແປງເລັກໆນ້ອຍໆ, ສະນັ້ນການສົນທະນາລະຫວ່າງທ່ານ Pontius Pilate ແລະ Yeshua ສາມາດເກີດຂື້ນໄດ້ເຄິ່ງສະຕະວັດກ່ອນ ໜ້າ ນີ້ຫຼືຫຼັງຈາກນັ້ນ. ນັ້ນແມ່ນເຫດຜົນທີ່ວ່ານະວະນິຍາຍມີຄວາມໃກ້ຊິດກັບຄົນເກືອບທຸກໄວແລະສະຖານະພາບທາງສັງຄົມ.
Bulgakov ໄດ້ຮັບຄວາມເດືອດຮ້ອນຜ່ານນະວະນິຍາຍຂອງລາວ. ລາວໄດ້ເຮັດວຽກກ່ຽວກັບມັນເປັນເວລາຫຼາຍກວ່າ 10 ປີ, ແລະບໍ່ມີເວລາ, ໄດ້ ສຳ ເລັດແຜນການ, ເພື່ອ ສຳ ເລັດບົດເລື່ອງ. ນີ້ຕ້ອງໄດ້ເຮັດໂດຍພັນລະຍາຂອງລາວ Elena Sergeevna, ຜູ້ທີ່ໂຊກດີຫຼາຍກວ່າຜົວ - ນາງໄດ້ມີຊີວິດຢູ່ເພື່ອເບິ່ງການພິມເຜີຍແຜ່ The Master ແລະ Margarita. E. Bulgakova ປະຕິບັດ ຄຳ ສັນຍາຂອງນາງກັບຜົວຂອງນາງແລະໄດ້ພິມເຜີຍແຜ່ນະວະນິຍາຍ. ແຕ່ພາລະທາງດ້ານຈິດໃຈມັນ ໜັກ ເກີນໄປແມ່ນແຕ່ ສຳ ລັບແມ່ຍິງທີ່ແຂງແຮງດັ່ງກ່າວ - ບໍ່ຮອດ 3 ປີຫລັງຈາກວາລະສານສະບັບ ທຳ ອິດ, Elena Sergeevna, ຜູ້ທີ່ເຮັດ ໜ້າ ທີ່ຕົ້ນແບບຂອງ Margarita, ໄດ້ເສຍຊີວິດຍ້ອນຫົວໃຈວາຍ.
ເຖິງແມ່ນວ່າວຽກງານກ່ຽວກັບນະວະນິຍາຍໄດ້ເລີ່ມຕົ້ນໃນປີ 1928 ຫຼືປີ 1929, ແຕ່ຄັ້ງ ທຳ ອິດທີ່ Mikhail Bulgakov ໄດ້ອ່ານ“ The Master ແລະ Margarita” ໃຫ້ ໝູ່ ເພື່ອນຂອງລາວໃນສະບັບທີ່ໃກ້ທີ່ສຸດກັບສິ່ງທີ່ເຜີຍແຜ່ໃນວັນທີ 27 ເມສາ 2, 14 ພຶດສະພາ, 1939. ປະຊາຊົນ 10 ຄົນຢູ່ທີ່ນີ້: ພັນລະຍາຂອງນັກຂຽນ Elena ແລະລູກຊາຍຂອງນາງ Yevgeny, ຫົວ ໜ້າ ພາກວັນນະຄະດີຂອງໂຮງລະຄອນສິລະປະມອດໂກ Pavel Markov ແລະພະນັກງານຂອງລາວ Vitaly Vilenkin, ນັກສິລະປິນ Peter Williams ກັບພັນລະຍາຂອງລາວ, Olga Bokshanskaya (ເອື້ອຍຂອງ Elena Bulgakova) ແລະສາມີຂອງນາງ, ນັກສະແດງ Yevgeny Kaluzhsky, ພ້ອມທັງນັກສະແດງລະຄອນ Alexey Faiko. ແລະພັນລະຍາຂອງລາວ. ມັນແມ່ນລັກສະນະທີ່ວ່າໃນຄວາມຊົງ ຈຳ ຂອງພວກເຂົາມີແຕ່ການອ່ານສ່ວນສຸດທ້າຍ, ເຊິ່ງເກີດຂື້ນໃນກາງເດືອນພຶດສະພາ, ຍັງຄົງຢູ່. ຜູ້ຊົມໄດ້ເວົ້າຢ່າງເປັນເອກະພາບວ່າມັນເປັນໄປບໍ່ໄດ້ທີ່ຈະບໍ່ເພິ່ງພາການພິມເຜີຍແຜ່ນະວະນິຍາຍ - ມັນກໍ່ເປັນອັນຕະລາຍເຖິງແມ່ນວ່າພຽງແຕ່ຍື່ນສະ ເໜີ ຕໍ່ການ censorship. ເຖິງຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ນັກວິຈານແລະນັກພິມທີ່ມີຊື່ສຽງ N. Angarsky ເວົ້າກ່ຽວກັບເລື່ອງດຽວກັນນີ້ໃນປີ 1938, ໂດຍໄດ້ຍິນພຽງສາມບົດຂອງວຽກງານໃນອະນາຄົດ.
2. ນັກຂຽນ Dmitry Bykov ສັງເກດເຫັນວ່າມອດໂກໃນປີ 1938-1939 ກາຍເປັນສະຖານທີ່ຂອງວຽກງານວັນນະຄະດີ 3 ດີເດັ່ນໃນເວລາດຽວກັນ. ຍິ່ງໄປກວ່ານັ້ນ, ໃນປື້ມທັງສາມຫົວ, ມົສກູບໍ່ແມ່ນພຽງແຕ່ພູມສັນຖານທີ່ຕ້ານກັບການກະ ທຳ ທີ່ ກຳ ລັງ ດຳ ເນີນໄປ. ເມືອງປະຕິບັດກາຍເປັນຕົວລະຄອນເພີ່ມເຕີມໃນປື້ມ. ແລະໃນວຽກງານທັງສາມຢ່າງນີ້, ຜູ້ຕາງ ໜ້າ ຂອງກອງ ກຳ ລັງອື່ນໆທີ່ເຂົ້າມາໃນນະຄອນຫຼວງຂອງສະຫະພາບໂຊວຽດ. ນີ້ແມ່ນ Woland ໃນ The Master ແລະ Margarita. Mikhail Bulgakov, the genie Hasan Abdurakhman ibn-Khatab ໃນນິທານເລື່ອງຂອງ Lazar Lagin“ The Old Man Hottabych”, ແລະທູດ Dymkov ຈາກວຽກງານໃຫຍ່ຂອງ Leonid Leonov“ The Pyramid”. ນັກທ່ອງທ່ຽວທັງສາມຄົນໄດ້ປະສົບຜົນ ສຳ ເລັດທີ່ດີໃນທຸລະກິດການສະແດງຂອງເວລານັ້ນ: Woland ໄດ້ສະແດງຊຸດດ່ຽວ, Hottabych ແລະ Dymkov ເຮັດວຽກໃນວົງການ. ມັນເປັນສັນຍາລັກທີ່ວ່າທັງພະຍາມານແລະທູດສະຫວັນໄດ້ອອກຈາກມອດໂກ, ແຕ່ວ່າ genie ໄດ້ຝັງຮາກຢູ່ໃນນະຄອນຫຼວງໂຊວຽດ.
3. ນັກວິຈານວັນນະຄະດີນັບເຖິງແປດສະບັບທີ່ແຕກຕ່າງກັນຂອງ The Master ແລະ Margarita. ພວກເຂົາໄດ້ປ່ຽນຊື່, ຊື່ຂອງຕົວລະຄອນ, ພາກສ່ວນຂອງຕອນດິນ, ເວລາຂອງການກະ ທຳ ແລະແມ່ນແຕ່ຮູບແບບການບັນຍາຍ - ໃນສະບັບ ທຳ ອິດມັນຖືກ ດຳ ເນີນໃນບຸກຄົນ ທຳ ອິດ. ເຮັດວຽກກ່ຽວກັບສະບັບແປດສືບຕໍ່ເກືອບຈົນຮອດການຕາຍຂອງນັກຂຽນໃນປີ 1940 - ການດັດແກ້ຫຼ້າສຸດແມ່ນເຮັດໂດຍ Mikhail Bulgakov ໃນວັນທີ 13 ເດືອນກຸມພາ. ນອກນັ້ນ, ຍັງມີສາມບົດຂອງນະວະນິຍາຍ ສຳ ເລັດຮູບ. ພວກເຂົາຖືກ ຈຳ ແນກຕາມຊື່ຂອງຜູ້ລວບລວມແມ່ຍິງຂອງພວກເຂົາ:“ ແກ້ໄຂໂດຍ E. Bulgakova”,“ ແກ້ໄຂໂດຍ Lydia Yanovskaya”,“ ແກ້ໄຂໂດຍ Anna Sahakyants”. ຄະນະບັນນາທິການຂອງພັນລະຍາຂອງນັກຂຽນຈະສາມາດແຍກຕ່າງຫາກໄດ້ພຽງແຕ່ຜູ້ທີ່ມີ ໜັງ ສືສະບັບ 1960 ໃນມືຂອງພວກເຂົາ; ມັນຍາກຫຼາຍທີ່ຈະຊອກຫາພວກມັນຢູ່ໃນອິນເຕີເນັດ. ແມ່ນແລ້ວ, ແລະຂໍ້ຄວາມຂອງການພິມເຜີຍແຜ່ວາລະສານແມ່ນບໍ່ຄົບຖ້ວນ - Elena Sergeevna ຍອມຮັບວ່າໃນໄລຍະການສົນທະນາຢູ່ໃນຫ້ອງການບັນນາທິການຂອງ "ມອດໂກ" ນາງໄດ້ຕົກລົງເຫັນດີຕໍ່ການປ່ຽນແປງໃດໆ, ຖ້າມີພຽງວາລະສານທີ່ພິມອອກ. Anna Sahakyants, ຜູ້ທີ່ ກຳ ລັງກະກຽມປຶ້ມນະວະນິຍາຍ ສຳ ເລັດຮູບຄັ້ງ ທຳ ອິດໃນປີ 1973, ໄດ້ກ່າວຊ້ ຳ ອີກວ່າ Elena Sergeevna ໄດ້ດັດແກ້ບົດເລື່ອງຂອງນາງຫຼາຍບົດ, ເຊິ່ງບັນນາທິການຕ້ອງໄດ້ ທຳ ຄວາມສະອາດ (E. Bulgakova ເສຍຊີວິດໃນປີ 1970). ແລະພະນັກງານບັນນາທິການຂອງ Sahakyants ຕົນເອງແລະ Lydia Yanovskaya ສາມາດ ຈຳ ແນກໄດ້ໂດຍປະໂຫຍກ ທຳ ອິດຂອງນະວະນິຍາຍ. Sahakyants ໄດ້ຮັບ "ພົນລະເມືອງສອງຄົນ" ຢູ່ຫນອງຂອງ Patriarch, ແລະ Yanovskaya ໄດ້ຮັບ "ພົນລະເມືອງສອງຄົນ".
4. ປື້ມນະວະນິຍາຍ“ The Master and Margarita” ໄດ້ຖືກພິມເຜີຍແຜ່ເປັນຄັ້ງ ທຳ ອິດໃນວາລະສານວັນນະຄະດີສອງສະບັບຂອງວາລະສານ“ Moscow”, ແລະປະເດັນເຫຼົ່ານີ້ບໍ່ໄດ້ຕິດຕໍ່ກັນ. ສ່ວນ ທຳ ອິດຖືກຕີພິມໃນເລກທີ 11 ສຳ ລັບປີ 1966, ແລະຄັ້ງທີສອງ - ໃນອັນດັບ 1 ສຳ ລັບປີ 1967. ຊ່ອງຫວ່າງໄດ້ຖືກອະທິບາຍງ່າຍໆ - ວາລະສານວັນນະຄະດີໃນສະຫະພັນອາເມລິກາໄດ້ຖືກແຈກຢາຍໂດຍການສະ ໝັກ, ແລະມັນໄດ້ຖືກອອກໃນເດືອນທັນວາ. ສ່ວນ ທຳ ອິດຂອງ "The Master ແລະ Margarita", ຈັດພີມມາໃນເດືອນພະຈິກພ້ອມກັບການປະກາດພາກສ່ວນທີສອງໃນເດືອນມັງກອນ, ແມ່ນການໂຄສະນາທີ່ດີ, ດຶງດູດການເຂົ້າຊົມ ໃໝ່ ນັບພັນໆຄົນ. ບົດປະພັນຂອງນັກຂຽນໃນວາລະສານໄດ້ຜ່ານການດັດແກ້ທີ່ຮ້າຍແຮງ - ປະມານ 12% ຂອງຕົວ ໜັງ ສືຖືກຫຼຸດລົງ. monologue ຂອງ Woland ກ່ຽວກັບ Muscovites ("ບັນຫາທີ່ຢູ່ອາໄສເຮັດໃຫ້ພວກເຂົາຫາຍໄປ ... "), ຄວາມຊົມເຊີຍຂອງ Natasha ສໍາລັບເຈົ້າຍິງຂອງລາວແລະ "ຄວາມເປືອຍກາຍ" ຈາກຄໍາອະທິບາຍຂອງບານຂອງ Woland ໄດ້ຖືກໂຍກຍ້າຍອອກ. ໃນປີ 1967, ນະວະນິຍາຍໄດ້ຖືກພິມເຜີຍແຜ່ເປັນສອງຄັ້ງຢ່າງເຕັມທີ່: ໃນ Estonian ໃນຫ້ອງການເຜີຍແຜ່ Eesti Raamat ແລະພາສາລັດເຊຍໃນປາຣີໃນ YMKA-Press.
5. ຫົວຂໍ້“ ພຣະອາຈານແລະມາລິກາຕາ” ໄດ້ປະກົດຕົວຂຶ້ນພຽງບໍ່ດົນກ່ອນການ ສຳ ເລັດວຽກງານກ່ຽວກັບນະວະນິຍາຍ, ໃນເດືອນຕຸລາປີ 1937. ນີ້ບໍ່ພຽງແຕ່ເປັນການຄັດເລືອກຫົວຂໍ້ທີ່ສວຍງາມ, ການປ່ຽນແປງດັ່ງກ່າວ ໝາຍ ເຖິງການຄິດເຖິງແນວຄິດ ໃໝ່ ຂອງວຽກງານ. ອີງຕາມຫົວຂໍ້ທີ່ຜ່ານມາ - "Hoof ຂອງວິສະວະກອນ", "Magician ສີດໍາ", "ນັກສາດສະຫນາສີດໍາ", "ຊາຕານ", "Magician ທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່", "Horseshoe ຂອງຄົນຕ່າງປະເທດ" - ມັນເປັນທີ່ຈະແຈ້ງວ່ານະວະນິຍາຍດັ່ງກ່າວຄວນຈະເປັນເລື່ອງຂອງການຜະຈົນໄພຂອງ Woland ໃນມອດໂກ. ເຖິງຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ໃນໄລຍະການເຮັດວຽກຂອງລາວ, M. Bulgakov ໄດ້ປ່ຽນທັດສະນະທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບ semantic ແລະໄດ້ ນຳ ເອົາຜົນງານຂອງພຣະອາຈານແລະຄົນທີ່ຮັກຂອງລາວມາກ່ອນ.
6. ກັບມາໃນຕົ້ນຊຸມປີ 1970, ຂ່າວລືທີ່ໂງ່ໂດຍລັກສະນະຂອງມັນໄດ້ປາກົດ, ເຊິ່ງຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ຍັງສືບຕໍ່ມີຊີວິດຢູ່ໃນທຸກວັນນີ້. ອີງຕາມນິທານນີ້, Ilya Ilf ແລະ Yevgeny Petrov, ຫລັງຈາກຟັງ The Master ແລະ Margarita, ໄດ້ສັນຍາກັບ Bulgakov ເພື່ອເຜີຍແຜ່ນະວະນິຍາຍຖ້າລາວເອົາບົດ“ ເກົ່າແກ່” ອອກ, ພຽງແຕ່ປະຈົນໄພຂອງມອດໂກ. ຜູ້ຂຽນ (ຫລືຜູ້ຂຽນ) ຂອງການໄຕ່ສວນແມ່ນບໍ່ພຽງພໍໃນການປະເມີນນ້ ຳ ໜັກ ຂອງຜູ້ຂຽນ "12 ຕັ່ງ" ແລະ "Golden Calf" ໃນໂລກວັນນະຄະດີ. Ilf ແລະ Petrov ໄດ້ເຮັດວຽກແບບຖາວອນເປັນພຽງແຕ່ feuilletonists ຂອງ Pravda, ແລະສໍາລັບການອີ່ມຕົວຂອງພວກເຂົາພວກເຂົາມັກຈະໄດ້ຮັບ cuffs ຫຼາຍກວ່າ gingerbread. ບາງຄັ້ງພວກເຂົາກໍ່ບໍ່ໄດ້ເຜີຍແຜ່ feuilleton ຂອງພວກເຂົາໂດຍບໍ່ມີການຕັດແລະລຽບ.
7. ໃນວັນທີ 24 ເມສາ 1935, ການຕ້ອນຮັບໄດ້ຈັດຂື້ນທີ່ສະຖານທູດອາເມລິກາທີ່ນະຄອນຫຼວງມົດສະກູ, ເຊິ່ງບໍ່ມີຄວາມເທົ່າທຽມກັນໃນປະຫວັດສາດຂອງການທູດອາເມລິກາຢູ່ຣັດເຊຍແລະສະຫະພາບໂຊວຽດ. ເອກອັກຄະລັດຖະທູດສະຫະລັດຄົນ ໃໝ່ ທ່ານ William Bullitt ໄດ້ຈັດການສ້າງຄວາມປະທັບໃຈໃຫ້ແກ່ມົສກູ. ຫ້ອງໂຖງຂອງສະຖານທູດໄດ້ຮັບການຕົກແຕ່ງດ້ວຍຕົ້ນໄມ້ທີ່ມີຊີວິດຊີວາ, ດອກໄມ້ແລະສັດ. ບັນດາເຍື່ອງອາຫານແລະດົນຕີລ້ວນແຕ່ໄດ້ຮັບການຍ້ອງຍໍ. ການຕ້ອນຮັບແມ່ນມີການເຂົ້າຮ່ວມຂອງຄົນຊັ້ນສູງໂຊວຽດທັງ ໝົດ, ຍົກເວັ້ນ I. Stalin. ດ້ວຍມືອ່ອນໆຂອງ E. Bulgakova, ຜູ້ທີ່ໄດ້ອະທິບາຍເຕັກນິກດັ່ງກ່າວໃຫ້ລະອຽດ, ຖືວ່າເກືອບເປັນເຫດການທີ່ ສຳ ຄັນໃນປະຫວັດສາດຂອງ The Master ແລະ Margarita. ຊາວ Bulgakovs ໄດ້ຖືກເຊື້ອເຊີນ - Mikhail Alexandrovich ແມ່ນຄຸ້ນເຄີຍກັບ Bullitt. ຂ້ອຍຕ້ອງໄດ້ຊື້ຊຸດ ດຳ ແລະເກີບໃນ Torgsin ດຽວກັນ, ເຊິ່ງມັນຈະຖືກ ທຳ ລາຍໃນພາຍຫຼັງໃນນະວະນິຍາຍ. ລັກສະນະສິລະປະຂອງ Elena Sergeevna ໄດ້ຕົກຕະລຶງໃນການອອກແບບຂອງການຕ້ອນຮັບ, ແລະນາງບໍ່ໄດ້ເສຍໃຈກັບສີສັນຕ່າງໆໃນ ຄຳ ອະທິບາຍຂອງມັນ. ມັນໄດ້ຫັນອອກວ່າ Bulgakov ບໍ່ຕ້ອງໄດ້ຈິນຕະນາການເພື່ອບອກກ່ຽວກັບການສະກົດຈິດຂອງບານຢູ່ຊາຕານ - ລາວໄດ້ອະທິບາຍກ່ຽວກັບພາຍໃນຂອງສະຖານທູດແລະແຂກ, ໂດຍໃຫ້ຊື່ຕ່າງກັນ. ນັກຄົ້ນຄ້ວາອື່ນໆຂອງ Bulgakov ໄດ້ໄປຕື່ມອີກ - ຜູ້ທີ່ຂີ້ຮ້າຍ Boris Sokolov ໄດ້ຖີ້ມຜ້າຄຸມຈາກທັງ ໝົດ, ແມ່ນແຕ່ຜູ້ທີ່ເຂົ້າຮ່ວມບານໄດ້ຖືກບັນຍາຍເຖິງຢ່າງໄວວາ, ພົບວ່າຕົວຢ່າງເຫລົ່ານັ້ນແມ່ນຢູ່ໃນຊັ້ນສູງຂອງໂຊວຽດ. ແນ່ນອນວ່າ, ການສ້າງຮູບບານ, Bulgakov ໄດ້ໃຊ້ສະຖານທີ່ພາຍໃນຂອງ Spaso-House (ໃນເວລາທີ່ອາຄານສະຖານທູດເອີ້ນວ່າ). ເຖິງຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ມັນເປັນເລື່ອງທີ່ໂງ່ທີ່ຈະຄິດວ່ານັກສິລະປິນຄົນ ໜຶ່ງ ທີ່ໃຫຍ່ທີ່ສຸດຂອງໂລກບໍ່ສາມາດຂຽນກ່ຽວກັບການຕົ້ມຊີ້ນໃສ່ຖ່ານຫຼືກ່ຽວກັບພາຍໃນຂອງພະລາຊະວັງໂດຍບໍ່ໄດ້ເຂົ້າຮ່ວມການຕ້ອນຮັບທີ່ມີຊື່ສຽງ. ພອນສະຫວັນຂອງ Bulgakov ໄດ້ອະນຸຍາດໃຫ້ລາວເຫັນເຫດການທີ່ເກີດຂື້ນໃນຫລາຍພັນປີທີ່ຜ່ານມາ, ບໍ່ໃຫ້ມີການຈັດງານລ້ຽງບາງຕອນແລງ.
8. ການເລືອກຊື່ ສຳ ລັບອົງການຈັດຕັ້ງຂອງນັກຂຽນ, Bulgakov ບໍ່ຕ້ອງການນັກຂຽນມົສກູ. ຄວາມສາມາດໃນການສ້າງຫຼັງຈາກນັ້ນ, ເພື່ອຄວາມສັບສົນຂອງການເວົ້າ, ການຍໍ້ທີ່ບໍ່ມີຄວາມ ໝາຍ ທັງ ໜ້າ ຮັກແລະເຮັດໃຫ້ນັກຂຽນໃຈຮ້າຍ. ໃນປື້ມບັນທຶກຂອງລາວເທິງ Cuffs, ລາວຂຽນກ່ຽວກັບ ຄຳ ຂວັນທີ່ລາວເຫັນຢູ່ສະຖານີ, "Duvlam!" -“ ວັນຄົບຮອບ 20 ປີຂອງ Vladimir Mayakovsky”. ລາວ ກຳ ລັງຈະເອີ້ນການຈັດຕັ້ງຂອງນັກຂຽນວ່າ“ Vsedrupis” (ມິດຕະພາບທົ່ວໄປຂອງນັກຂຽນ),“ Vsemiopis” (ສະມາຄົມນັກຂຽນໂລກ) ແລະແມ່ນແຕ່“ Vsemiopil” (ສະມາຄົມນັກຂຽນແລະນັກຂຽນໂລກ). ດັ່ງນັ້ນຊື່ນາມສະກຸນ Massolit (ທັງ“ ວັນນະຄະດີມະຫາຊົນ” ຫລື“ ສະມາຄົມນັກຂຽນມົສກູ”) ເບິ່ງເປັນກາງຫຼາຍ. ເຊັ່ນດຽວກັນ, ການຕັ້ງຖິ່ນຖານຂອງ dacha ຂອງນັກຂຽນ Peredelkino Bulgakov ຕ້ອງການທີ່ຈະເອີ້ນວ່າ "Peredrakino" ຫຼື "Dudkino", ແຕ່ຈໍາກັດຕົວເອງກັບຊື່ "Perelygino", ເຖິງແມ່ນວ່າມັນຍັງມາຈາກຄໍາວ່າ "Liar".
9. Muscovites ຫຼາຍຄົນທີ່ອ່ານ“ The Master ແລະ Margarita” ຢູ່ແລ້ວໃນຊຸມປີ 1970 ໄດ້ເລົ່າວ່າບໍ່ມີສາຍລາກໃນສະຖານທີ່ບ່ອນທີ່ Berlioz ໄດ້ຖືກຕັດຫົວໃນຊ່ວງເວລາຫລາຍປີຂອງນະວະນິຍາຍ. ມັນຄົງຈະບໍ່ແມ່ນວ່າ Bulgakov ບໍ່ຮູ້ກ່ຽວກັບເລື່ອງນີ້. ສ່ວນຫຼາຍອາດຈະ, ລາວໂດຍເຈດຕະນາຂ້າ Berlioz ດ້ວຍລົດລາງຍ້ອນຄວາມກຽດຊັງຂອງລາວຕໍ່ການຂົນສົ່ງແບບນີ້. ເປັນເວລາດົນນານທີ່ທ່ານ Mikhail Alexandrovich ໄດ້ອາໄສຢູ່ບ່ອນຢຸດລົດໄຟທີ່ຫຍຸ້ງຍາກ, ຟັງທຸກລາຍລະອຽດສຽງຂອງການເຄື່ອນໄຫວແລະການສັນຈອນຂອງຜູ້ໂດຍສານ. ນອກຈາກນັ້ນ, ໃນຊຸມປີນັ້ນ, ເຄືອຂ່າຍລາງລົດໄຟໄດ້ຂະຫຍາຍອອກຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງ, ເສັ້ນທາງມີການປ່ຽນແປງ, ບ່ອນໃດກໍ່ຕາມພວກເຂົາວາງລາງລົດໄຟ, ການຈັດແຈງທາງຍ່າງ, ແລະຍັງລົດລາງແມ່ນແອອັດ, ແລະທຸກໆການເດີນທາງກໍ່ກາຍເປັນຄວາມທໍລະມານ.
10. ການວິເຄາະຂໍ້ຄວາມຂອງນະວະນິຍາຍແລະບົດບັນທຶກເບື້ອງຕົ້ນຂອງ M. Bulgakov, ຜູ້ ໜຶ່ງ ສາມາດເຂົ້າໃຈໄດ້ວ່າ Margarita ແມ່ນຫຼານສາວທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງ Queen Margot, ຜູ້ທີ່ Alexander Dumas ອຸທິດນະວະນິຍາຍຂອງລາວຊື່ດຽວກັນ. ກ່ອນ ໜ້າ ນີ້ Koroviev ເອີ້ນ Margarita ວ່າ "ພະລາຊິນີທີ່ສົດໃສຂອງ Margot", ແລະຈາກນັ້ນກໍ່ເວົ້າເຖິງແມ່ຕູ້ທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງລາວແລະການແຕ່ງດອງທີ່ມີເລືອດໄຫຼບາງຊະນິດ. Marguerite de Valois, ຕົ້ນແບບຂອງ Queen Margot, ໃນຊີວິດທີ່ຍາວນານແລະເປັນເຫດການກັບຜູ້ຊາຍ, ໄດ້ແຕ່ງງານພຽງແຕ່ຄັ້ງດຽວ - ກັບ Henry ຂອງ Navarse. ງານແຕ່ງດອງທີ່ສຸພາບຂອງພວກເຂົາໃນປາຣີໃນປີ 1572, ເຊິ່ງໄດ້ເຕົ້າໂຮມຄວາມມີກຽດຕິຍົດຂອງຝຣັ່ງທັງ ໝົດ, ສິ້ນສຸດລົງໃນການສັງຫານ ໝູ່, ມີຊື່ຫຼິ້ນໃນຕອນກາງຄືນຂອງ St. Bartholomew ແລະ "ງານແຕ່ງດອງທີ່ນອງເລືອດ". ຢືນຢັນ ຄຳ ເວົ້າຂອງ Koroviev ແລະຜີປີສາດຂອງຄວາມຕາຍ Abadon, ຜູ້ທີ່ຢູ່ປາຣີໃນຄ່ ຳ ຄືນຂອງ St. Bartholomew. ແຕ່ນີ້ແມ່ນບ່ອນທີ່ເລື່ອງເລົ່າສິ້ນສຸດລົງ - Marguerite de Valois ແມ່ນເດັກນ້ອຍ.
11. ເກມ ໝາກ ຮຸກຂອງ Woland ແລະ Behemoth, ເຊິ່ງເກືອບຈະຖືກລົບກວນຍ້ອນການມາຂອງ Margarita, ແມ່ນ, ດັ່ງທີ່ເຈົ້າຮູ້, ໄດ້ຫຼີ້ນກັບຊິ້ນທີ່ມີຊີວິດ. Bulgakov ແມ່ນແຟນທີ່ມັກຫຼິ້ນ ໝາກ ຮຸກ. ລາວບໍ່ພຽງແຕ່ຫລິ້ນຕົວເອງເທົ່ານັ້ນ, ແຕ່ລາວຍັງມີຄວາມສົນໃຈດ້ານກິລາແລະຄວາມຄິດສ້າງສັນ ໃໝ່ໆ ຂອງ ໝາກ ຮຸກ. ລາຍລະອຽດຂອງເກມ ໝາກ ຮຸກລະຫວ່າງ Mikhail Botvinnik ແລະ Nikolai Ryumin ບໍ່ສາມາດຜ່ານລາວໄປໄດ້ (ແລະບາງທີລາວເປັນພະຍານສ່ວນຕົວ). ຫຼັງຈາກນັ້ນນັກຫຼິ້ນ ໝາກ ຮຸກກໍ່ຫຼີ້ນເກມທີ່ມີຊິ້ນສ່ວນທີ່ມີຊີວິດຢູ່ໃນຂອບຂອງການແຂ່ງຂັນເຕະບານມອດໂກ. Botvinnik, ຜູ້ທີ່ຫລິ້ນ ດຳ, ໄດ້ຮັບໄຊຊະນະໃນການແຂ່ງຂັນຄັ້ງທີ 36.
12. ບັນດາວິລະຊົນຂອງນະວະນິຍາຍ“ The Master ແລະ Margarita” ກຳ ລັງອອກເດີນທາງມອດໂກໄປເທິງ Vorobyovy Gory ບໍ່ພຽງແຕ່ຍ້ອນວ່າ ໜຶ່ງ ໃນຈຸດທີ່ສູງທີ່ສຸດຂອງຕົວເມືອງຕັ້ງຢູ່ບ່ອນນັ້ນ. ວິຫານຂອງພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດຖືກອອກແບບໃຫ້ຖືກສ້າງຂຶ້ນເທິງເນີນພູ Vorobyovy. ແລ້ວໃນປີ 1815, ໂຄງການສ້າງວິຫານເພື່ອໃຫ້ກຽດແກ່ພຣະຄຣິດຜູ້ຊ່ອຍໃຫ້ລອດແລະໄຊຊະນະຂອງກອງທັບລັດເຊຍໃນສົງຄາມ Patriotic ໄດ້ຮັບການອະນຸມັດໂດຍ Alexander I. ສະຖາປັດຕະຍະ ກຳ ໜຸ່ມ Karl Vitberg ໄດ້ວາງແຜນທີ່ຈະສ້າງພຣະວິຫານທີ່ສູງ 170 ແມັດຈາກພື້ນດິນ, ມີຂັ້ນໄດຫລັກ 160 ແມັດກວ້າງແລະຕຶກທີ່ມີເສັ້ນຜ່າສູນກາງ 90 ແມັດ. Vitberg ໄດ້ເລືອກເອົາສະຖານທີ່ທີ່ ເໝາະ ສົມ - ຢູ່ຕາມເປີ້ນພູຂອງພູເຂົາເລັກນ້ອຍໃກ້ກັບແມ່ນ້ ຳ ຫຼາຍກ່ວາອາຄານຫຼັກຂອງມະຫາວິທະຍາໄລແຫ່ງລັດ Moscow ປະຈຸບັນ. ຫຼັງຈາກນັ້ນ, ມັນແມ່ນເຂດຊານເມືອງຂອງມອດໂກ, ຕັ້ງຢູ່ລະຫວ່າງເສັ້ນທາງ Smolensk, ເຊິ່ງ Napoleon ມາຮອດມອດໂກ, ແລະ Kaluga, ເຊິ່ງລາວໄດ້ຖອຍຫລັງ. ໃນວັນທີ 24 ເດືອນຕຸລາປີ 1817, ຫີນກ້ອນຫີນຂອງວັດໄດ້ເກີດຂື້ນ. ພິທີດັ່ງກ່າວມີຜູ້ເຂົ້າຮ່ວມ 400 ພັນຄົນ. Alas, Karl, ຜູ້ທີ່ຂ້າມຕົວເອງເຂົ້າໄປໃນ Alexander ໃນໄລຍະການກໍ່ສ້າງ, ບໍ່ໄດ້ຄໍານຶງເຖິງຄວາມອ່ອນແອຂອງດິນໃນທ້ອງຖິ່ນ. ລາວໄດ້ຖືກກ່າວຫາວ່າສໍ້ໂກງເງິນ, ການກໍ່ສ້າງໄດ້ຢຸດເຊົາ, ແລະວິຫານຂອງພຣະຄຣິດຜູ້ຊ່ອຍໃຫ້ລອດໄດ້ຖືກສ້າງຂຶ້ນເທິງ Volkhonka. ໃນເວລາທີ່ບໍ່ມີພຣະວິຫານແລະຜູ້ອຸປະຖໍາຂອງມັນ, ຊາຕານໄດ້ເກີດຂື້ນເທິງພູ Sparrow ໃນນະວະນິຍາຍ The Master ແລະ Margarita.
13. ເວທີທີ່ຮາບພຽງຢູ່ເທິງສຸດຂອງພູ, ເຊິ່ງ Pontius Pilate ນັ່ງຢູ່ໃນຕັ່ງອີ້ແຂນຢູ່ໃກ້ກັບຕົມໄຫຼທີ່ບໍ່ມີຮອຍແຕກໃນຕອນທ້າຍຂອງນະວະນິຍາຍ, ຕັ້ງຢູ່ປະເທດສະວິດເຊີແລນ. ບໍ່ໄກຈາກເມືອງ Lucerne ມີພູເຂົາທີ່ຢູ່ເທິງພູທີ່ຊື່ວ່າປີລາດ. ນາງສາມາດເຫັນໄດ້ໃນຮູບເງົາ ໜຶ່ງ ຂອງ James Bond - ມີຮ້ານອາຫານຮອບຢູ່ເທິງຍອດພູເຂົາທີ່ປົກຄຸມດ້ວຍຫິມະ. ບ່ອນຝັງສົບຂອງປອນໂຕພີລາດແມ່ນຕັ້ງຢູ່ບ່ອນໃດບ່ອນ ໜຶ່ງ ໃກ້ໆນັ້ນ. ເຖິງແມ່ນວ່າ, ບາງທີ, M. Bulgakov ໄດ້ຮັບຄວາມສົນໃຈໂດຍ ທຳ ມະດາ -“ ສັດຕະວັດ” ໃນພາສາລາຕິນ“ ຮູ້ສຶກ ໝວກ”, ແລະພູພີລາດທີ່ອ້ອມຮອບດ້ວຍເມກ, ມັກເບິ່ງຄ້າຍຄື ໝວກ.
14. Bulgakov ໄດ້ອະທິບາຍຢ່າງຖືກຕ້ອງກ່ຽວກັບສະຖານທີ່ຕ່າງໆທີ່ການກະ ທຳ ຂອງ Master ແລະ Margarita ເກີດຂື້ນ. ເພາະສະນັ້ນ, ນັກຄົ້ນຄວ້າສາມາດ ກຳ ນົດອາຄານ, ເຮືອນ, ສະຖາບັນແລະອາພາດເມັນໄດ້ຫຼາຍແຫ່ງ. ຍົກຕົວຢ່າງ, ເຮືອນ Griboyedov, ເຊິ່ງຖືກເຜົາໂດຍ Bulgakov ໃນທີ່ສຸດ, ແມ່ນສິ່ງທີ່ເອີ້ນວ່າ. ເຮືອນຂອງ Herzen (ນັກປະຕິວັດລອນດອນຢ່າງຮຸນແຮງໄດ້ເກີດມາຢູ່ໃນມັນ). ນັບແຕ່ປີ 1934 ເປັນຕົ້ນມາ, ເປັນທີ່ຮູ້ຈັກກັນດີໃນຖານະບົດຂຽນຂອງສູນກາງນັກຂຽນ.
15. ເຮືອນສາມຫລັງພໍດີແລະບໍ່ ເໝາະ ສົມພ້ອມກັນພາຍໃຕ້ເຮືອນຂອງ Margarita. ອາຄານທີ່ຢູ່ 17 Spiridonovka ເໝາະ ກັບ ຄຳ ອະທິບາຍ, ແຕ່ບໍ່ ເໝາະ ສົມກັບທີ່ຕັ້ງ. ເລກທີເຮືອນ 12 ໃນຖະ ໜົນ Vlasyevsky ຕັ້ງຢູ່ໃນສະຖານທີ່ທີ່ແນ່ນອນ, ແຕ່ອີງຕາມ ຄຳ ອະທິບາຍມັນບໍ່ໄດ້ຢູ່ໃນທີ່ພັກອາໄສຂອງ Margarita. ສຸດທ້າຍ, ບໍ່ໄກ, ຮອດ 21 Ostozhenka, ມີເຮືອນວິນລາທີ່ຕັ້ງສະຖານທູດຂອງ ໜຶ່ງ ໃນປະເທດອາຣັບ. ມັນແມ່ນຄ້າຍຄືກັນໃນຄໍາອະທິບາຍ, ແລະບໍ່ໄດ້ຢູ່ໃນສະຖານທີ່, ແຕ່ວ່າບໍ່ມີ, ແລະບໍ່ເຄີຍເປັນ, ສວນທີ່ອະທິບາຍໂດຍ Bulgakov.
ໃນທາງກົງກັນຂ້າມ, ຢ່າງ ໜ້ອຍ ສອງຫ້ອງແຖວແມ່ນ ເໝາະ ສົມ ສຳ ລັບທີ່ຢູ່ອາໄສຂອງອາຈານ. ເຈົ້າຂອງຖະ ໜົນ ທຳ ອິດ (9 ລ້ານຊ້າງ Mansurovsky), ນັກສະແດງ Sergei Topleninov, ບໍ່ໄດ້ຍິນ ຄຳ ອະທິບາຍດັ່ງກ່າວ, ໄດ້ຮັບຮູ້ສອງຫ້ອງຂອງລາວຢູ່ໃນຫ້ອງໃຕ້ດິນ. Pavel Popov ແລະພັນລະຍາຂອງລາວ Anna, ຫລານສາວຂອງ Leo Tolstoy, ຫມູ່ເພື່ອນຂອງ Bulgakovs, ຍັງອາໄສຢູ່ໃນເຮືອນຢູ່ເລກ 9 ແລະຍັງຢູ່ໃນຫ້ອງໃຕ້ດິນສອງຊັ້ນ, ແຕ່ຢູ່ໃນຖະ ໜົນ Plotnikovsky.
17. ອາພາດເມັນເບີ 50 ໃນນະວະນິຍາຍທີ່ຮູ້ກັນວ່າຕັ້ງຢູ່ໃນເຮືອນເລກທີ 302-bis. ໃນຊີວິດຈິງ, ຊາວ Bulgakovs ໄດ້ອາໄສຢູ່ເຮືອນເລກທີ 50 ຢູ່ເຮືອນ 10 Bolshaya Sadovaya Street. ອີງຕາມ ຄຳ ອະທິບາຍຂອງເຮືອນ, ພວກມັນກົງກັນຢ່າງແນ່ນອນ, ມີພຽງແຕ່ທ່ານ Mikhail Alexandrovich ຖືວ່າຊັ້ນທີ 6 ທີ່ບໍ່ມີຢູ່ແລ້ວແມ່ນຕຶກປື້ມ. ອາພາດເມັນເລກ 50 ປະຈຸບັນເປັນຫໍພິພິທະພັນ Bulgakov House.
18. Torgsin (“ ການຄ້າກັບຄົນຕ່າງປະເທດ”) ແມ່ນຜູ້ທີ່ມີຊື່ສຽງໃນເບື້ອງຕົ້ນຂອງ Smolensk ຫຼື Gastronome ອັນດັບ 2 (Gastronome # 1 ແມ່ນ“ Eliseevsky”). Torgsin ມີຢູ່ພຽງແຕ່ສອງສາມປີເທົ່ານັ້ນ - ທອງແລະເຄື່ອງປະດັບ, ເຊິ່ງພົນລະເມືອງໂຊວຽດສາມາດຊື້ຜ່ານລະບົບຂອງຄູປອງ - ເງິນໃນ Torgsin, ສິ້ນສຸດລົງ, ແລະຮ້ານອື່ນໆໄດ້ເປີດໃຫ້ຄົນຕ່າງປະເທດ. ເຖິງຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, "Smolenskiy" ໄດ້ຮັກສາຍີ່ຫໍ້ຂອງມັນເປັນເວລາດົນນານທັງໃນລະດັບຜະລິດຕະພັນແລະລະດັບການບໍລິການ.
19. ການພິມເຜີຍແຜ່ບົດເລື່ອງເຕັມຂອງນະວະນິຍາຍ "The Master and Margarita" ໃນສະຫະພາບໂຊວຽດແລະຕ່າງປະເທດໄດ້ຮັບການ ອຳ ນວຍຄວາມສະດວກຫຼາຍຢ່າງຈາກທ່ານ Konstantin Simonov. ສຳ ລັບພັນລະຍາຂອງ Bulgakov, ທ່ານ Simonov ແມ່ນບຸກຄະລິກລັກສະນະຂອງສະຫະພັນນັກຂຽນທີ່ຂົ່ມເຫັງ Mikhail Alexandrovich - ເລຂາທິການຊາວ ໜຸ່ມ ສະຫະພັນນັກຂຽນແຫ່ງສສ. Elena Sergeevna ພຽງແຕ່ກຽດຊັງລາວ. ເຖິງຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, Simonov ປະຕິບັດກັບພະລັງງານດັ່ງກ່າວເຊິ່ງຕໍ່ມານາງ Elena Sergeevna ຍອມຮັບວ່າຕອນນີ້ນາງປະຕິບັດກັບລາວດ້ວຍຄວາມຮັກແບບດຽວກັນກັບທີ່ນາງເຄີຍກຽດຊັງ.
. 20.ການປ່ອຍຂອງ The Master ແລະ Margarita ໄດ້ຖືກຕິດຕາມມາດ້ວຍການເຜີຍແຜ່ສິ່ງພິມທີ່ແປກປະຫຼາດຈາກຕ່າງປະເທດ. ຕາມປະເພນີແລ້ວ, ບັນດາ ສຳ ນັກພິມ ຈຳ ຫນ່າຍຄົນອົບພະຍົບແມ່ນຜູ້ ທຳ ອິດທີ່ມີຄວາມຫ້າວຫັນ. ຫລັງຈາກພຽງບໍ່ເທົ່າໃດເດືອນ, ຜູ້ຈັດພິມທ້ອງຖິ່ນເລີ່ມເຜີຍແຜ່ການແປຂອງນິຍາຍເປັນພາສາຕ່າງໆ. ລິຂະສິດຂອງນັກຂຽນໂຊວຽດໃນທ້າຍຊຸມປີ 1960 ແລະຕົ້ນຊຸມປີ 1970 ໄດ້ພົບກັບທັດສະນະຄະຕິທີ່ເຢັນທີ່ສຸດໃນເອີຣົບ. ສະນັ້ນ, ການແປພາສາອິຕາລີສາມສະບັບຫລືສອງສະບັບຂອງພາສາຕຸລະກີສາມາດອອກມາພິມໃນເວລາດຽວກັນ. ເຖິງແມ່ນວ່າໃນສະຖານະການຕົ້ນຕໍຂອງການຕໍ່ສູ້ກັບລິຂະສິດຂອງສະຫະລັດ, ການແປສອງສະບັບຖືກພິມເກືອບພ້ອມກັນ. ໂດຍທົ່ວໄປ, ການແປຂອງນິຍາຍສີ່ສະບັບໄດ້ຖືກຕີພິມເປັນພາສາເຢຍລະມັນ, ແລະ ໜຶ່ງ ສະບັບໄດ້ຖືກພິມເຜີຍແຜ່ຢູ່ທີ່ Bucharest. ຖືກຕ້ອງ, ພາສາໂຣມາເນຍບໍ່ໄດ້ຢູ່ໃນໄລຍະສູນເສຍ - ລາວຍັງໄດ້ຮັບປຶ້ມ Bucharest ຂອງລາວ. ນອກຈາກນີ້, ນະວະນິຍາຍໄດ້ຖືກແປເປັນພາສາໂຮນລັງ, ສະເປນ, ເດັນມາກຊູແອັດ, ແຟງລັງ, ເຊີເບຍ - Croatian, ເຊັກ, ສະໂລວາກີ, ບຸນກາຣີ, ໂປໂລຍແລະຫລາຍສິບພາສາອື່ນໆ.
21. ເມື່ອເບິ່ງເບື້ອງຕົ້ນ, The Master ແລະ Margarita ແມ່ນຄວາມຝັນຂອງນັກສ້າງຮູບເງົາ. ວິລະຊົນທີ່ມີສີສັນ, ສອງເລື່ອງເລົ່າໃນເວລາດຽວກັນ, ຄວາມຮັກ, ການໃສ່ຮ້າຍປ້າຍສີແລະການທໍລະຍົດ, ການຕະຫຼົກແລະການອີ່ມຕົວຢ່າງແທ້ຈິງ. ເຖິງຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ເພື່ອຈະນັບການດັດແປງຮູບເງົາຂອງນະວະນິຍາຍ, ນິ້ວມືແມ່ນພຽງພໍ. ປັນ ໜ້າ ກອງ ທຳ ອິດ, ຕາມປົກກະຕິ, ອອກມາເປັນກ້ອນ. ໃນປີ 1972 Andrzej Wajda ໄດ້ ກຳ ກັບຮູບເງົາປີລາດແລະອື່ນໆ. ຊື່ແມ່ນຈະແຈ້ງແລ້ວ - ເສົາໄດ້ເອົາເລື່ອງ ໜຶ່ງ ເລື່ອງ. ຍິ່ງໄປກວ່ານັ້ນ, ລາວໄດ້ຍ້າຍການພັດທະນາຂອງຝ່າຍຄ້ານລະຫວ່າງປີລາດກັບ Yeshua ຈົນເຖິງປະຈຸບັນ. ກຳ ມະການຄົນອື່ນໆທັງ ໝົດ ບໍ່ໄດ້ສ້າງຊື່ເດີມ. Yugoslav Alexander Petrovich ຍັງບໍ່ໄດ້ແຕ້ມສອງຕອນໃນເວລາດຽວກັນ - ໃນຮູບເງົາຂອງລາວສາຍຂອງປີລາດແລະ Yeshua ແມ່ນການສະແດງລະຄອນຢູ່ໃນໂຮງລະຄອນ. ຮູບເງົາ epochal ຖືກຖ່າຍ ທຳ ໃນປີ 1994 ໂດຍ Yuri Kara, ເຊິ່ງເປັນຜູ້ທີ່ສາມາດດຶງດູດນັກສະແດງຮູບເງົາຣັດເຊຍຊັ້ນສູງທັງ ໝົດ ມາຖ່າຍ ທຳ. ຮູບເງົາໄດ້ກາຍເປັນສິ່ງທີ່ດີ, ແຕ່ຍ້ອນຄວາມບໍ່ເຫັນດີລະຫວ່າງ ກຳ ມະການກັບຜູ້ຜະລິດ, ຮູບພາບດັ່ງກ່າວໄດ້ປ່ອຍອອກມາພຽງແຕ່ໃນປີ 2011 - 17 ປີຫຼັງຈາກຖ່າຍ ທຳ. ໃນປີ 1989, ລາຍການໂທລະພາບດີເດັ່ນໄດ້ຖ່າຍ ທຳ ຢູ່ໂປແລນ. ທີມລັດເຊຍພາຍໃຕ້ການຊີ້ ນຳ ຂອງຜູ້ ອຳ ນວຍການ Vladimir Bortko (2005) ກໍ່ເຮັດໄດ້ດີ. ຜູ້ ກຳ ກັບທີ່ມີຊື່ສຽງໄດ້ພະຍາຍາມເຮັດໃຫ້ລາຍການໂທລະທັດມີຄວາມໃກ້ຊິດເທົ່າທີ່ເປັນໄປໄດ້ ສຳ ລັບບົດເລື່ອງຂອງນະວະນິຍາຍ, ແລະລາວແລະລູກເຮືອກໍ່ປະສົບຜົນ ສຳ ເລັດ. ແລະໃນປີ 2021, ຜູ້ ກຳ ກັບຮູບເງົາເລື່ອງ "ໝາຍ ເລກ 17" ແລະ "The Crew" Nikolai Lebedev ກຳ ລັງຈະຖ່າຍຮູບແບບຂອງຕົນເອງໃນງານ Yershalaim ແລະ Moscow.
